آموزش برندسازی

مارک، برند یا علامت تجاری ، یک نام، عبارت، طرح، نماد یا هر ویژگی دیگری می باشد که تعیین کننده خدمات یا فروشندهٔ محصولی خاص باشد که بتوان از طریق آن از دیگر محصولات و خدمات مشابه وجه تمایزی ایجاد شود . عنوان قانونی برای برند، نشان تجاری می باشد.

آموزش برندسازی

برند مجموعه ای از  اشکال ذهنی یا به یاد آوردن کارکردی، احساسی، عقلی و مزیت‌هایی می باشد که ذهن بازار هدف را تسخیر کرده ‌است. به خاطر اوردن معانی پیوند دادن تصاویر و نشانه‌ها با برند یا مزیت ها و فایده های یک برند می باشد. این مزیت ها یا فایده های برند است که بنیان تصمیم‌گیری به منظور خرید آن می باشد.

برند، همان چیزی می باشد که مخاطب با دیدن، شنیدن، حس کردن و یا هرگونه ارتباطی با آن به صورت مفهومی، دیداری یا لفظی صفات و ویژگی‌های خود را در ذهن و قلب مخاطب یاد آوری می‌کند.

برند در برگیرنده ی تمامی احساسات، ویژگی‌ها و مفاهیمی می باشد که به یک نام گره خورده است؛ برند، آن چیزی است که افراد از یک نام برداشت می کنند.

در زبان فارسی واژه مارک یا برند به طور معمول به منظور اشاره به محصول یا خدمتی به‌ کار می‌رود که دارای ارزش اعتباری و اجتماعی بالایی باشند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد مراحل ثبت برند می توانید به مقاله آن مراجعه نمایید

به بیانی دیگر «برند» دارای سرشت اجتماعی می باشد و برندهای قدرت‌مند آن‌ برند هایی هستند که افراد نسبت به آن‌ها حس مالکیت دارند و به عنوان مثال می‌گویند: « این برند ، اسم برند  دلخواه من است». نما نام‌های برتر می‌توانند هیجان و عواطف مصرف ‌کنندگان خود را برانگیزند و مشتریان نیز به این نام‌ها اعتماد داشته و از آنها انتظار خلق ایده‌های برتر و نوآوری در محصولاتشان را دارند.

در این خصوص موضوع وفاداری به برند از مهم ترین موضوعات موردتوجه شرکت‌ها می‌باشد و شرکت‌ها همیشه به دنبال راه‌هایی برای کسب و جلب وفاداری مشتریان می‌باشند. یکی از مهم ترین ملاک های وفاداری به برند، محرک یادآوری و بازآوری برند با گروه کالایی خاص می‌باشد که زمینه را برای خریدهای مجدد مشتریان فراهم می‌آورد.

راهبرد های نام تجاری، برندسازی فرایند معنا بخشیدن به یک نام است. برندسازی کلکسیونی از راهکارها می باشد  که به نام تجاری شما هویت مشخصی داده و موقعیت آن را در بازار نسبت به رقبا معلوم و متمایز می‌کند. برندسازی دربرگیرنده بحث های متفاوتی مانند جایگاه یابی و جایگاه سازی برند، انتخاب نام مؤثر برای برند، ایجاد طبقه‌بندی جدید، انتخاب رنگ برند و طراحی لوگو برای آن، گسترش برند یا محدود نمودن دامنه ی تمرکز، عمق و ارزش برند، روابط عمومی، رویداد سازی، تبلیغات و… می‌باشد.

اولین قدم در برندسازی، شناخت و بازتعریف سه عنصر راهبردی مأموریت، دیدگاه و ارزش های اساسی سازمان می باشند. از آنجائی که در کسب و کار فرصت و تهدید به عنوان عامل مهم تری نسبت به قوت و ضعف محسوب می شوند، بنابراین درک نمودن این موضوع اهمیت دارد که در کدام بخش (های) بازار فرصت های بیشتری پنهان می باشد یا به عبارتی دیگر امکان آفرینش ارزش بیشتری برای سازمان وجود دارد.

بنا بر این با توجه به درک متفاوت گروه های مختلف مشتریان از ارزش به وجود آورده  شده به وسیله  سازمان و محصول، این مشتریان در بخش های متفاوتی دسته بندی می شوند که به آن بخش بندی بازار گفته می شود. سپس بخش هایی که بیشترین سطح ارزش را درک نموده اند و در نتیجه بیشترین سطح ارزش را برای سازمان بوجود می آورند، هدف گیری می شوند.

در مرحله بعد نقاط اشتراک و افتراق برند در بخش بازار در مقایسه با رقبا مشخص می شوند. نقاط افتراق در واقع سبب متمایز سازی جایگاه برند در ذهن مشتریان در هر بخش هدف بازار می گردند که این امر را جایگاه سازی می گویند. شکل زیر اجزاء پروسه بخش بندی، هدف گیری و جایگاه سازی که به تلخیص به فرآیند “به جاری” قابل اطلاق است را نشان می دهد.

سپس در جهت جایگاه سازی مورد نظر برند در ذهن مشتریان، نسبت به طراحی مختلط بازاریابی ( که در برگیرنده ی اجزاء محصول، قیمت،چگونگی  عرضه و چگونگی گسترش در تولید کالاها و علاوه برآنها فرآیند، کارکنان و مشخصه های ظاهری در ارائه خدمات می باشند )، اقدام می گردد.

با توجه به مرحله های  فوق، هویت برند که در حقیقت همان تصویر مورد نظر به منظور ایجاد در ذهن مشتری می باشد، تعریف و گردآوری می گردد. در گام آخر با توجه به مراحل قبلی و در راستای شناساندن و شکل گیری  تمایز در برند، عناصر برند گردآوری می گردند.

این عناصر بر اساس اتحادیه بازاریابی آمریکا، در برگیرنده ی پنج عنصر می باشند که عبارتند از :

• نام و آدرس اینترنتی
• لوگو و نماد
• کاراکتر
• شعار و طنین
• شکل ظاهری و بسته بندی

روشن است که هر برند باید حداقل یکی از عناصر را دارا باشد و با توجه به طبیعت سازمان، محصول و بازار ترکیبی از این عناصر هم قابل استفاده خواهد بود. بر اساس نظر کوین کلر ملاک های اصلی انتخاب بهترین عناصر برند عبارتند از : قابلیت به ذهن سپردن ، میزان معناداری، میزان مطلوبیت ، میزان انتقال، قابلیت برابر بودن و قابلیت نگهداری می باشد.

شایان ذکر است که با توجه به میزان قدرت برند و در امتداد استراتژی توسعه ای سازمان، می توان از استراتژی های فراگیر برند بهره برداری نمود.

در پایان مقاله اشاره به این مطلب الزامی به نظر می رسد که برند سازی علاوه بر افزایش سود و دارایی شرکت طبق چشم انداز های ارائه شده، دارای مزیت های دیگری نیز مانند جذب ونگاه داشتن  نیروی انسانی می باشد که در این زمینه می توان از روش های برندسازی درون سازمانی و ابزارهایی هم چون ورد (ذکر) برند استفاده نمود.